در فضای تعاملی کمتر احساس تنهایی میکنید
فضای تعاملی، تنها فضای کار نیست، فضایی است که در آن با دیگران گفت و شنودی مثبت و خوشایند خواهید داشت.
اغلب ما میدانیم (و شاید خودمان هم تجربه کرده باشیم) که ساعت کاری انعطافپذیر، رفت و آمد کمتر و کنترل بیشتر در نحوهی انجام کار، از مزایای دورکاری است. با این وجود چالشهایی هم در مورد این شکل کار وجود دارد. مطابق تحقیقات بسیار، احساس مخرب انزوا و تنهایی، اصلیترین شکایت کسانی است که به این صورت کار میکنند. دورکاری، تعامل بین انسانها و جنبهی اجتماعی زندگی کاری را که در دفاتر و ادارات بین اجتماع همکاران وجود دارد، کمرنگ میکند.
طبق گفتهی سرپرست اسبق پزشکان ارتش آمریکا، یکی از اصلیترین دلایل شیوع تنهایی، افزایش تعداد کارکنان دورکار و مستقل در اقتصادهای غول پیکر است. به گفتهی وی، تنهایی فراتر از یک مشکل اجتماعی است، بلکه یک مشکل سلامتی است که مثل سیگار کشیدن و چاقی موجب کوتاه شدن عمر انسان میشود.
اما چاره چیست؟ تحقیقات بـر روی فـضاهـای تـعاملی کسب و کار نشان میدهد که کار کردن در فـضایی اشـتراکی که مبتنی بـر عـضوگیری از کارکنان شـرکتها، کارمـندان اسـتارتآپها، فریلنسرها و دیگر کسانی است که بـه صـورت تـنها کار میکنند، موجب کاهش چشمگیر احساس انزوا و تنهایی میشود.
بعضی از یافتههای کلیدی در مورد اعضای این فضاها نشان میدهد که:
٪۸۷ از پاسخ دهندگان به منظور اهداف اجتماعی با یکدیگر در تعامل اند،همچنین ٪۵۴ از آنها گفته اند که با دیگر اعضا بعد ساعت کاری و یا آخر هفته ها معاشرت می کنند.
٪۷۹ از آنها می گویند فضاهای تعاملی موجب گسترش شبکه های اجتماعی آنها شده است.
٪۸۳ از پاسخ دهندگان پس از عضویت در فضاهای تعاملی، کمتر احساس تنهایی کرده اند. همچنین ۸۹٪ ار آنها از زمانی که در فضاهای تعاملی عضو شده اند،خوشحال تر هستند.
این تحقیقات فقط بر روی جنبهی اجتماعی این فضاها متمرکز نبوده، بلکه جنبهی کاری و شبکهسازی این فضاها را هم مورد برسی قرار داده است. نتیجه تحقیقات نشان میدهد که کیفیت رابطهی حرفهای هم با عضویت در این فضاها به شدت افزایش پیدا میکند:
٨٢٪ از پاسخ دهندگان گفته اند که فضاهای تعاملی باعث گسترش شبکه های حرفه ای آنها شده است.
٨٠٪ بیان کرده اند که برای گرفتن کمک و راهنمایی افراد باتجربه تر به اعضای دیگر مراجعه می کنند.
٪۶۴ گفته اند که شبکه سازی های تعاملی که در این فضاها رخ می دهد منبع مهمی در کار و پیدا کردن مشتری برای کسب و کار آنها به شمار می رود.
هـمچنین تحقیق صورت گرفته نشان میدهد که مـزایای دیگری هم در ضمن کارکردن در این فـضاهـا وجود دارد.
۸۴٪ از اعضا گفتهاند که فضاهای تعاملی باعث افزایش مشارکت و انگیزه در کار آنها شده است. اکثریت پاسخدهندگان گفتهاند که در مـقایسه بـا حـواسپـرتیهـایی که هنگام کارکردن در خانه یا مکانهای عمومی مانند کافیشاپ به وجود میآید، در فضاهای تعاملی تـمرکز بیشتری روی کار پیدا کردهاند.
با وجود تـمرکز بـر روی جـنبهی کاری در این فـضاهـا، این تحقیقات روابـط اجـتماعی تعاملی بین اعضا را هم که بیشترین ارزش را بـرای آنها دارد، نـمایان میکند. هنگامی که از اعـضای این فـضاها خـواسـته شـد بـا ۳ کلمه بهـترین تـوصیف را از «کار اشتراکی» داشته باشند، ۳ کلمه از ۵ کلمهی اول مربوط به ابعاد اجتماعی – شـامـل جـامـعه، سـرگـرمی و اجتماع – بود.
دیگر تحقیقات هم این یافتهها را تایید میکنند. به طور مثال محققان دانشگاه میشیگان دریافتند که پیشرفت و ترقی در میان اعضای فضاهای تعاملی کسب و کار، بسیار بیشتر از کارمندان قدیمی و سنتی است. مـطالـعات آنها نـشاندهـندهی جـنبههـای اجـتماعی این فـضاهـاست که بـه اعضای خـود، اجـازهی تـعامـل و ارتـباط بـرقـرار کردن بـا دیگر اعـضا را میدهند.
در جامعههای امروزی، تعداد افراد دورکار که به صورت تنها و منزوی کار میکنند در حال افزایش است؛ حتی با وجود این که چند شرکت بزرگ مانند IBM در حال کاهش کارکنان دورکار خود هستند. اطلاعات معتبر نشان میدهد که در سال گذشته ۴۳٪ از کارمندان آمریکایی حداقل مدتی به صورت دورکار بودهاند، در حالی که این رقم در سال ۲۰۱۲ تنها ۳۹٪ بوده است. در اقتصاد امروز تـعداد کارکنان مسـتقل، شـاغلین آزاد، مـشاوران مسـتقل و غیره در حال افزایش است و جالب این که بیشتر آنها از راه دور کار میکنند.
برای شرکتهایی که شرایط حضور کارمندان خود در فضاهای تعاملی را فراهم میکنند، مزایای بسیاری به وجود میآید. علاوه بر کاهش تنهایی کارکنان دورکار، این فضاها زیرساختهای مناسبی برای کسب و کار و فناوری، امکان شبکهسازی موثر و مفید و قرار گرفتن در معرض شرکتها، محصولات و خدمات نوآورانه و مدرن را فراهم میکنند. شرکتها همچنین از داشتن کارکنان شادتر، کارآمدتر و مشارکتپذیرتر بهرهمند خواهند شد.
کارکنان مسـتقل هم باید سراغ این فضاهای تعاملی بیایند. آنها حتی بیشتر از کارکنان شـرکتها از جـنبههای اجـتماعی کار اشتراکی سـود خـواهـند بـرد و به فـرصـتهـایی بـرای شـبکهسـازی حـرفـهای دست خواهند یافت که بـه ایجاد کسب وکار جـدید کمک میکند. اکثریت فریلنسرها و شاغلین آزاد بـا اینکه بـاید حـق عضویت این فـضاها را از جیب خـودشان بپردازند، امـا با کمال میل این کار را میکنند چون خدمات دریافتی را ارزشـمند میدانند. طی این تحقیقات، میزان رضایت بسیار بالایی با ٪۹۰ رضایتمندی کامل از کار در این فضاها وجود دارد. همچنین ٪۹۴ از پاسخدهندگان قیمت و هزینهها برای این فضاها را منصفانه و مطلوب دانستهاند. اکثر اعضای فضاهای تعاملی کسب و کار گفتهاند که دست کم تا ۲ سال آینده به عضویت خود ادامه میدهند.
در پنج سـال گـذشـته، صـنعت کار اشتراکی بـه سرعت در حـال رشـد بوده اسـت. پیشبینیهای کنونی نـشانـگـر ادامـهی رشـد این فضاها است و تخـمین زده میشود که تـعداد اعضای فـضاهـای تـعاملی از ۱/۶میلین نفر در سـال ۲۰۱۷ به ۳/۸میلیون نفر در سال ۲۰۲۰ افزایش یابد.
واضح است که دلیل اصلی رشد این فضاها، جنبهی اجتماعی آنها است. انسانها موجودات اجتماعی هستند که تمایل به ارتباط و تعامل با دیگر انسانها دارند و صرف نظر از پیشرفت تکنولوژی، این عادات انسانی تغییر پیدا نمیکنند. عاداتی که در نهضت جدید کار تعاملی، باعث افزایش مشارکت و نوآوری در کار و شادیبخشی در میان حرفهمندان شدهاند.
نظرات کاربران