گزارش عصرانه (۳) کارمان؛ «قدم زدن در تاریکی»
«نمی‌توانیم زنده بمانیم، اگر صادرات غیرنفتی نداشته باشیم!»
عصرانه‌ی سوم کارمان با موضوع «بررسی چالش‌ها و راه‌کارهای صادرات در اقتصاد امروز ایران»، با حضور دکتر محمدمهدی بهکیش، دبیرکل اتاق بازرگانی بین‌المللی ایران، و دکتر بهرام سبحانی، رئیس انجمن فولاد ایران و مدیرعامل سابق فولاد مبارکه، در جمع فعالان حوزه تجارت و صادرات، روز یکشنبه ۱۶ دی ماه در خانه‌ی کار و دیدار کارمان برگزار شد.
در ابتدای این نشست، آقای علی میرزایی ضمن خیرمقدم به مهمانان و با گفتن چند خاطره از دوران گذشته از دکتر محمدمهدی بهکیش، برای بیان مطالب‌شان دعوت کرد. دکتر بهکیش سخنان خود را با اشاره به رشته‌مقالاتی که در اواخر دهه‌ی شصت و اوایل هفتاد در روزنامه‌ی اطلاعات به چاپ رسانده بود، آغاز کرد، با تأکید بر این نکته که مسائل کسب‌وکار و صادرات در ایران هنوز تا حدود زیادی همان مسائل ۲۰ سال گذشته است. دکتر بهکیش با استناد به آمارها ابتدا وضعیت فعلی کار و تجارت را در سطح بین‌المللی و داخلی توضیح داد و سپس جایگاه ایران را در این شرایط تحلیل کرد. به گفته‌ی دکتر بهکیش «وضعیت تجارت در دنیا به سمت ضعیف‌تر شدن است. نفت بالاتر از ۶۰ دلار نخواهد رفت و در ایران تحریم‌ها اثر خود را خواهد گذاشت و در نتیجه صادرات سخت‌تر خواهد شد.» با این وجود، ایشان شرایط پیش‌آمده را فرصتی طلایی برای تغییر نگرش نسبت به صادرات دانست و گفت: «باید فرهنگ صادرات را در کشور تغییر دهیم. اگر بتوانیم این نگرش را تغییر دهیم که نفت دیگر آن اثر سابق را ندارد، قطعاً می‌توانیم حرکت‌های تازه‌ای را شکل بدهیم.»
سپس دکتر بهرام سبحانی، با بیان اینکه چالش‌های صادرات در سه بخش تولید داخل، سیاستهای اقتصادی دولت و موانع بین‌المللی دسته‌بندی می‌شود، نکاتی درباره‌ی کاستی‌های بخش داخلی عنوان کرد و گفت: «شاید اساسی‌ترین مشکل ما شرایط بی‌ثبات درون کشور است، وگرنه مسئله‌ی تحریم و موانع بین‌المللی تکلیفش روشن است و راه‌حل‌های مشخص هم دارد، هرچند هزینه‌بر و پرخطر است. اما وضعیتی که سیاست‌گذاری‌های دولت پیش می‌آورد، برای صادرکننده مثل قدم زدن در تاریکی است، هیچ چیز مشخص نیست.» دکتر سبحانی با بیان اینکه «بدون صادرات نمی‌توانیم زنده بمانیم.» و «صادرات خون کشور است.» بحثی در باب چگونگی عبور از محدودیت‌ها و تغییر سیاستهای صادراتی عنوان کرد. به عقیده‌ی دکتر سبحانی «مشکلات دلیل بر این نیست که از کار دست بکشیم. همه باید دست به دست هم بدهیم و راه همدیگر را هموار کنیم.»
در پایان حضار با طرح سؤالاتی به تبادل نظر و بیان تجربیات خود پرداختند که باعث شکل‌گیری بحث‌های تازه و ادامه گفت‌وگو میان مهمانان این عصرانه شد، تا مگر در فرصتی دیگر به شکلی کامل‌تر پیگیری شود.
نظرات کاربران