گزارش عصرانه (۱۳) کارسوق یکم
کارسوق یکم نخستین عصرانه‌ی کارمان در سال ۱۴۰۰، عصر روز ششم تیر ماه در کارمانِ تهران برگزار شد. این عصرانه اولین رویداد از فصل جدید عصرانه‌ها با عنوان «کارسوق» بود. طی ۳ سال گذشته کارمان ۱۲ نوبت عصرانه را در قالب ۳ فصل برگزار کرد که هر فصل با رویکردی متفاوت و البته همچنان بر محور شبکه‌سازی، هدف جامعه‌سازی را در خانه‌ی کار و دیدار کارمان محقق ساختند.فصل اول عصرانه‌های کارمان، شامل عصرانه‌های یکم تا هشتم با عنوان «عصرانه‌های کارمان؛ در خانه»، فصل دوم عصرانه‌های آنلاین با عنوان «کارمان از دور» و فصل سوم عصرانه‌های کاملاً خصوصیِ کارمان با عنوان «بازاندیشی در کار و افکار» در سال‌های ۹۷ تا ۹۹ برگزار شدند.
در کارسوق یکم با محوریت «صنعت تولید مواد غذایی و صنایع وابسته» کارمان میزبان بیش از ۷۰ تن از مدیران ارشد و بنیان‌گذاران شماری از نام‌های تجاری معتبر صنایع مرتبط بود که شرکت داشتند. در کارسوق یکم با توجه به رویکرد تازه‌‌ی خانه‌ی کارمان در ایجاد مجالی هرچه راحت‌تر و فراخ‌تر برای شبکه‌سازی، بخش گفت‌وگوهای یک‌سویه کوتاه‌تر و زمان تعاملات و معاشرت‌های جمعی طولانی‌تر برنامه‌ریزی شد تا شرکت‌کنندگان ارجمند هرچه بیشتر زمان حضور خود را صرف تعاملات مورد نظر خود کنند. از این رو برنامه پس از پذیرایی و معرفی رویداد توسط جناب آقای کاوه یزدی‌فرد، با صحبتهای کوتاهی توسط سرکار خانم نگار صدقی؛ مدیر عامل «بِل روزانه» و آقایان مهدی معصومی؛ بنیان‌گذار و مدیرعامل «تلاونگ» و مهدی کریمی تفرشی رئیس هیأت مدیره مجتمع صنایع غذایی «گلها» آغاز شد.
شراکت‌های استراتژیک با تأمین‌کنندگان و توزیع‌کنندگان در صنایع غذایی تندمصرف
اولین سخنران آقای مهدی معصومی بنیان‌گذار و مدیرعامل «تلاونگ» بود. او با اشاره به پیشرفت‌های صنعت مرغداری در کشور عنوان کرد: «ایران در تولید مرغ و تخم‌مرغ جایگاه بزرگی دارد، اما در برندسازی در حد صفر باقی مانده است. تخم‌مرغ و مرغ ما امروزه هیچ اسمی ندارد.» وی دلیل این اتفاق را توجه نامتوازن و رشد نامتوازن بخش‌های مختلف این صنعت دانست و گفت: «در کشور ما فقط به ظرفیت نگاه شده، چون در دوران جنگ کشور به دنبال واردات مواد اولیه بود تا در تولید مرغ خودکفا شود و در این سال‌ها نیز مواد اولیه همیشه با ارز دولتی وارد شده است. صنعت مرغداری همیشه نسبت به اول انقلاب رشد داشته و سهمیه‌ی دان به‌راحتی در اختیار همه بوده است، اما بعداً با مشکلاتی مثل نبودِ سالن مناسب مواجه شدیم، جوجه‌کشی در همه جای کشور وجود داشت اما با تخصصی شدن این صنعت مشخص شد فقط در شمال کشور ایران می‌تواند چنین سالن‌هایی دایر باشد.»او با اشاره به جداسازی قسمت‌های مختلفی چون کشتارگاه و پرورش جوجه، و آشفتگی در واردات سویا ـ به عنوان یکی از اصلی‌ترین مواد اولیه ـ یکی دیگر از نقاط ضعف فعلی این صنعت را مطرح کرد و گفت: «زنجیره‌ی تأمین به هم متصل نیست. ما در تلاونگ تخم‌مرغ را برند کرده‌ایم و با استانداردهای تعریفی خودمان توزیع می‌کنیم. اما آیا کار ما درست است؟ خیر؛ چون هر مرغدار با استانداردهای خودش تخم‌مرغ را تولید می‌کند. ما نمی‌دانیم در هر بسته چه نوعی تخم‌مرغی داریم، چون زنجیره‌ی مرتبط نداریم.»وی صحبت خود این چنین به پایان رساند: «دو راه‌کار پیش روی ماست: راه اول این است که یک نفر صاحب کل زنجیره باشد، راه دوم مدیریت این زنجیره است تا مثلاً ببینیم که آیا سویای دریافتی کامل است یا نه، نوع تخم‌مرغ و پوسته چیست؟ رنگ زرده به چه صورت است؟ و… این مشکل در تمام بخش‌های تولید مواغذایی ما وجود دارد […] و تا زمانی که مشکلات زنجیره‌ی تأمین را برطرف نکنیم، سایر مشکلات هم به قوت خود باقی‌ست.»
انتخاب‌های مسئولانه و دلسوزانه برای همه
خانم نگار صدقی، مدیرعامل بل روزانه از زاویه‌ی دید متفاوتی به بیان موضوعات تازه‌ای در زمینه‌ی فعالیت اقتصادی خود و دیگر همکارانش پرداخت. وی از کرونا و تأثیرش بر اندیشه‌های فردی و زندگی حرفهای آغاز کرد. به زعم او تحولات زیستی اخیر تلنگری برای فعالان اقتصادی و صنعتی بود و متوجه‌شان کرد که تا چه حد باید به سودآوری در کار توجه داشت و جریان دنیای صنعتی امروز انسان، سلامت زیستی انسان و محیط زیست او را به کدام سرنوشت دچار کرده است؟ او در توضیح دقیق‌تر دیدگاه خود گفت: «دنیای ما حاصل تئوری اقتصادی به نهایت رساندن سودآوری‌‌ست. اما این فرض دیگر صادق نیست، چون مدیریت منابعِ محدود پیش‌تر صرفاً مدیریت پول تلقی می‌شد، پول بود که اهمیت داشت اما امروز پول منبع محدود نیست، بلکه سرمایه‌ی انسانی چنین است. دانشگاه آکسفورد این تئوری را مطرح کرده است که مسئولیت و کار امروز پیدا کردن راه‌حل برای حل مشکل انسان‌ها و سیاره‌ی زمین است و سودآوری بی‌نهایت دیگر در اولویت نیست. بنابراین وظیفه‌ی ما کار هدفمند در جهت سودرسانی به انسان‌هاست.» او به پیروی از این دیدگاه آکادمیک پایداری کسب‌و‌کارها را در آینده را وابسته به مسئولیت‌پذیری آنها عنوان کرد و درباره‌ی فعالیت‌های شرکت بل روزانه در این زمینه گفت: «هدف بزرگ ما رساندن غذای سالم به همه است و این فقط یک شعار نیست. مسئولانه و دلسوزانه انتخاب کردن بخشی از کار ماست. همه در این جمع می‌دانند که صادرات یکی از بخش‌های مهم تولیدکنندگان مواد غذایی‌ست. مثلاً پنیر پروسس گیاهی به عراق می‌توانست یکی از صادرات سودآور ما باشد، اما چون روغن گیاهی در ایران نداشتیم باید وارد می‌کردیم و بنابراین ما از خیر صادرات این محصول گذشتیم؛ با وجودی که نقطه‌ی سود مهمی برای ما بود. چون به این نتیجه رسیدیم که چنین تصمیماتی باعث پایداری ما در آینده و ساختن دنیایی قابل زیست برای فرزندانمان است.»خانم صدقی در اهمیت تصمیم‌ها و انتخاب‌های مسئولانه‌ی صاحبان صنایع اضافه کرد: «اما این سؤال وجود دارد که آیا دلسوزانه کار کردن صرفه‌ی اقتصادی دارد؟ مقالات زیادی در این باره هست که دعوت می‌کنم بخوانید. در این مقالات پژوهشگران نشان می‌دهند که مسئولانه تصمیم گرفتن موجب یک تعهد و وفاداری در زنجیره است که حمایت و شور و شوق به دنبال دارد و در نهایت باعث سودآوری می‌شود.ینگار صدقی در پایان صحبت‌هایش تأکید کرد: «برای یک تصمیم دلسوزانه، چه بهتر که از امروز شروع کنیم. این فقط شعار نیست؛ بلکه نگرشی‌ست که باید در خود ما و کارمندان ما نهادینه شوند. یادمان نرود که مرزهای ما مرزهای حقوقی شرکت ما نیست، بلکه کل زنجیره است و تصمیمات ما برای همه‌ی این مجموعه باید مسئولانه باشد.»
چالش‌ها و فرصت‌های تولید و توزیع مواد غذایی در عصر حاضر
مهدی کریمی تفرشی رئیس هیئت مدیره مجتمع صنایع غذایی «گلها» از دیگر سخنرانان این گردهمایی کارمان، در صحبت‌هایش اظهار کرد که زنجیره‌ی تأمین در صنعت غذا و کشاورزی وابسته به ارز است. او با اشاره به اینکه کار کردن در شرایط فعلی پرمشقت‌تر از هر زمان دیگری‌ست گفت: «زنجیره‌ی تأمین ما امروز ثابت نیست و با نوسانات ارز درگیر است. ما ده‌ها نوع مواد اولیه لازم داریم تا فقط یک کالا تولید شود. تعداد مواد اولیه بسیار زیاد است و مشقات فراوانی لازم دارد تا تهیه شوند. مردم در فصول مختلف سال مواد مختلفی را مصرف می‌کنند، البته نه در مورد قشری خاص. ما بسته به زمان سال سبدهای غذایی را تولید می‌کنیم اما تولید کردن مواد اولیه اینها سخت است؛ از ۵۰ میلیون زمین زراعی فقط ۲۰ میلیون مورد کشت است. و از طرف دیگر از حدود ۱۳۰ میلیون تن مواد غذایی تولیدی ۳۰ درصد آن هدررفت دارد.»کریمی تفرشی از اعتباردهی بانک‌ها و راه پر پیچ و خم وام گرفتن و مشکلات صنعت پخش در صنایع غذایی و انحصارطلبی در این عرصه نیز گفت. او به این نکته تأکید کرد که برای دریافت وام وثیقه‌های سنگین لازم است و از سوی دیگر هر دیرکردی در بازپرداخت این وام‌ها شامل بخشودگی نمی‌شود. وی در خصوص مشکلات بخش توزیع در صنعت تولید مواد غذایی بیان کرد: «مراکز پخش اصولی ما کمتر از انگشتان دست است. همه‌ی مراکز انحصارگرا هستند و فقط به برندهای معروف می‌رسند. البته خیلی از کارخانه‌ها مراکز پخش نیز دارند که اصولی نیست. بنابراین چون جسته و گریخته به این کار رسیدگی می‌شود، به کارشان لطمه وارد می‌شود. ناوگان پخش هم بسیار فرسوده است. اما با تمام سختی‌ها ما داریم کار می‌کنیم.»
بخش صحبتهای کوتاه با معرفی سام کافی روسترز توسط جناب آقای محمدرضا غفاری از تیم سام کافی روسترز به پایان رسید و بخش پایانی و طولانی‌تر این رویداد آغاز شد. سام کافی روسترز در بخش جنبی کارسوق یکم با سرو قهوه تحت عنوان «کار و بازی» کارمان را همراهی کرد. «بیزی میزی» نیز با ارائه‌ی گجت مخصوص فضاهای کاری اشتراکی و تعاملی در این رویداد حضور داشت. عصرانه‌ی سیزدهم ساعتی پس از آغاز شب به کار خود پایان داد. با این امید که در عصرانه‌ی بعدیِ کارمان که اواخر تابستان برگزار می‌شود، همچنان پذیرای جمعی دیگری از حرفه‌مندان تراز اول جامعه‌ی کسب و کار کشور باشیم.
گزارش عصرانه (۱۱)؛ در کارمان باز می‌اندیشیم
عصرانه‌ی(۱۰)کارمان؛ بازتعریف سازمان موفق در عصر پساکرونا
گزارش عصرانه (۹) «تحلیل بنیادی بازار سرمایه در شرایط مبهم و بحرانی»
گزارش عصرانه (۸) کارمان؛ از پست و بلند عادت‌‌های مدیران حرفهای
گزارش عصرانه (۷) کارمان؛ نوآوری در بازاریابی با گفت‌و‌گو و بازی
گزارش عصرانه ۵ ؛ هنر برگزاری رویداد
گزارش عصرانه ۴ ؛ رمز دستیابی به توسعه پایدار
گزارش عصرانه ۳ ؛ قدم زدن در تاریکی
نظرات کاربران