گزارش عصرانه ۱۵ کارمان؛ جایگاه ایده های نوآورانه در کسب و کارهای بزرگ
عصرانه‌ی پانزدهم کارمان
جایگاه ایده‌های نوآورانه در کسب‌وکارهای بزرگ
چرا نوآوری؟
سرعت رشد و تغییر بسیار بالای دنیای امروز، به‌ویژه‌ی در حوزه‌ی کسب‌وکار، نوآوری را به مسئله‌ای ضروری و حائز اهمیت تبدیل کرده است، نوآوری موجب افزایش کارایی کسب‌وکار و ایجاد موتورهای رشد و توسعهی کاراتر، و به‌تبع سبب پایداری می‌شود. اما تحقق نوآوری به سادگی نیست؛ لازمه‌ی اجرایی شدن یک ایده‌ی خلاقانه‌ی نوآورانه فراهم آوردن زمینه‌اش از طریق ایجاد همبستگی در یک اکوسیستم و همچنین توجه به پیشینه‌ی سازمانی است. با این مقدمه و شکل‌گیری دغدغه‌‌ها و سؤالاتی پیرامون این مسئله کارمان موضوع نخستین عصرانه‌اش در سال ۰۱ را انتخاب کرد: جایگاه ایده‌های نوآورانه در کسب‌وکارهای بزرگ.
پانزدهمین نوبت از مجموعه‌رویدادهای «عصرانه‌ی کارمان» در کارمان تهران با حضور شرکت‌کنندگان و مدعوینی از صنایع تولیدی و بازرگانی مختلف و همچنین سرمایه‌گذاران و مدیران ارشد برخی شرکت‌های ارائه‌‌دهنده‌ی خدمات آنلاین مختلف برگزار شد. در این رویداد تخصصی و شبکه‌سازی، موضوعاتی چون نقش نوآوری در گسترش بازار و افزایش جذب مصرف‌کنندگان، زمینه‌های لازم برای نوآوری و تغییرات در زیرساخت‌ها، در کنار جزییات تخصصی‌تری مثل نوآوری در صنعت نفت و گاز و ساختمان، و درس‌هایی از تجارب زیستی سازمان‌های مختلف در باب نوآوری، توسط سخنرانان به اشتراک گذاشته شد.
همچون عصرانههای پیشین کارمان، کاوه یزدی فرد به عنوان تسهیلگر این رویداد را همراهی کرد و در ابتدا ضمن مرور تاریخچه‌ی کوتاه عصرانههای کارمان از آغاز تا به امروز و اشاره به تحولات برگزاری عصرانه‌ها، به معرفی بخش‌های مختلف رویداد عصرانه‌ی پانزدهم پرداخت.
سخنرانان عصرانه ۱۵ از چه گفتند؟
سخنران اول، مریم جوان شهرکی نماینده‌ی سازمان توسعهی صنعتی ملل متحد (UNIDO) در ایران که موضوع صحبتش نوآوری پایدار، از حاکمیت تا حکمرانی بود، با اشاره به عوامل پایداری نوآوری بیان کرد که نوآوری چگونه و چرا گاه مولد توسعه و تولید می‌شود و گاه به صورت جزیره‌ای در خود باقی می‌ماند. وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: «اخیراً بازیگران غیردولتی ـ برای مثال فعالان محیط زیست و یا مخالفان جنگ ـ نقش دولت‌ها را کمرنگ کرده‌اند و روی تصمیمات نهادهای بزرگ مالی اثرگذارند.» او با اشاره به اینکه در اکوسیستم‌های مختلف کسب‌وکار، گاه اصطلاح حکمرانی با بی‌دقتی استفاده می‌شود، گفت: «در جریان یک گفتمان نباید یک اصطلاح تخصصی را مصادره به مطلوب کنیم و با بی‌دقتی از آن استفاده کنیم. بعد از افول نئولیبرالیسم و به‌تبع افول دهه‌ی هشتاد میلادی، به یکباره نوعی بازبینی در نظریات توسعه صورت گرفت. در همین حین نهادهای کوچک غیردولتی دوش به دوش حکمران روی سیاست‌های بزرگ اثرگذار بودند و اینجا بود که برای اولین بار اصطلاح توسعهی پایدار به صورت مکتوب به کار رفت.» وی با بیان مثالی از سیر تاریخی توسعه گفت: «توسعهی پایدار نه به صورت گلخانه‌ای بلکه در زمینه‌ی مناسب خودش اتفاق می‌افتد و زمانی موفق می‌شود که در همه‌ی زمینه‌ها ازجمله اقتصاد، سیاست، محیط‌زیست و فرهنگ و در میان همه‌ی اقشار جامعه حضور داشته باشد.» وی سپس در توضیح توسعهی پایدار به این نکته تأکید کرد که: «هزینه‌ی توسعهی پایدار را به‌درستی و کامل بپردازیم. ارتباط بین بخش‌های مختلف، قلب توسعهی پایدار است. نمی‌شود یکطرفه برای تغییر یک سیستم تصمیم گرفت و ارتباط و همکاری بین همه‌ی بازیگران لازمه‌ی چنین تغییری‌ست.» وی با اشاره به گزارش سازمان ملل مبنی بر اینکه «کشورهای واردکننده‌ی تکنولوژی و نوآوری‌های مرتبط، و کشورهایی که شبکه‌ی درستی از مدل‌های پیوستگی بین بخش‌های مختلف‌شان در جریان بود در دوران کووید تاب‌آوری بیشتری نشان دادند.» صحبت‌های خود را پایان داد و همسو شدن نیازهای بخش‌های مختلف یک اقتصاد را راز این تاب‌آوری دانست.
در ادامه حمیدرضا معماریان مدیرعامل پایا سازه پاسارگاد و یکی از بنیان‌گذاران پلتفرم زوج، با موضوع صحبت فرگشت انسان و فضای زندگی تا خانه‌های زنده، روند تدریجی شکل‌گیری تمدن و معماری را به عنوان نقطه‌ی آغاز صحبت خود انتخاب کرده و اعلام کرد که: «ما اکنون در عصر پنجم که عصر تکنولوژی‌ست به سر می‌بریم. اما به‌سرعت وارد عصر ششم خواهیم شد که عصر سیطره‌ی هوش مصنوعی است، و به دنبالش به‌زودی شاهد عصر هفتم خواهیم بود؛ عصری که توصیف آن به جهت اینکه تغییرات و تحولات زیادی در پی خواهد داشت اساساً دشوار است، اما بایستی برایش آمادگی داشته باشیم.» وی ادامه داد: «بر این اساس پایا سازه پاسارگاد کم‌کم احساس کرد که تکنولوژی صنعت احداث نیازمند نوآوری است و همین دلیلی شد تا زچ را تأسیس کند تا در جهت هوشمندسازی خانه‌ها قدمی بردارد.»وی درخصوص بنیان‌گذاری پلتفرم زچ گفت: «ما معتقدیم تمامی ابزارها برای رسیدن انسان به تعالی طراحی شده‌اند و طراحی می‌شوند، ازجمله اینکه خانه‌های هوشمند خواهند توانست انسان را مدیریت کنند و درنتیجه سلامتی، هزینه‌ها و برآوردن خواسته‌های انسان‌ها در گرو خانه‌ای خواهد بود که در آن زندگی می‌کنند.» در پایان وی با اشاره به برخی متون کهن گفت: «بهشت وعده نیست، بلکه جایی‌ست که ما باید آن را بسازیم.»
سپس حسین سرافراز معاون مدیرعامل اتاق بازرگانی و صنایع ایران آلمان سخنان خود را با این توضیح آغاز کرد که «مهم است وقتی از کلمه نو استفاده می‌کنیم به تاریخ پیش از آن نیز واقف باشیم.» سخنان ایشان درخصوص تجارب آلمان در زمینه‌ی توسعهی صنعتی و تجاری جالب توجه بود: «این کشور در سال ۱۹۴۵ با خاک یکسان شد، اما نگاه به قدیم بود که باعث شد امروز به جایی که هستند برسند. اکنون آلمان نود و دو اتاق بازرگانی خارجی در سراسر دنیا دارد که یکی از نتایج مثبتش باخبری از احوالات کشورهای مختلف و درس گرفتن از آن است.» وی دیدگاهش را درباره‌ی بروز نوآوری این‌گونه بیان کرد: «برداشتی که من دارم این است که نوآوری وقتی اتفاق می‌افتد که در مقابلش مقاومت یا مخالفت عمده‌ای نباشد. در حال حاضر در‌حالی‌که در آلمان صنعت روز‌به‌روز پیشرفته‌تر می‌شود، ما در ایران شاهد وخامت اوضاع در حوزه‌ی صنایع مختلف و محیط‌زیست هستیم. امروزه به نظر می‌رسد که اهمیت جی.دی.پی کم‌رنگ‌تر از گذشته است، اکنون مفهوم پررنگ صنعت نسل پنجم این است که از فکر تولید و مصرفِ صرف خارج شویم و بیش از پیش به اهمیت حقوق انسانی و محیط‌زیست بپردازیم.» حسین سرافراز با اشاره به تجارب و فعالیت‌های صنایع آلمان بر پایه‌ی نوآوری بیان کرد: «همزمان با مهم شمردن رفاه انسان و تولید بیشتر، باید محیط‌زیست و ارتباطش با انسان نیز مورد بحث قرار گیرد. شرکت‌های آلمانی امروزه نمی‌توانند از تأمین‌کننده‌ای خرید کنند مگر اینکه مطمئن باشند آن سازمان رعایت حقوق بشر، کودکان و مسائل محیط‌زیستی را در دستور کار خود دارد. ما باید پسرفت خود را در این زمینه قبول کنیم و به فکر چاره باشیم.»
صحبت‌های پریناز طاهباز معاون مدیرعامل شرکت نفت و گاز و پتروشیمی ناموران با موضوع نگاهی نو به خدمات طراحی و ساخت در نفت و گاز و انرژی، پایان‌بخش سخنرانیهای عصرانه پانزدهم بود. وی با بیان خاطراتی از دوران مرخصی دو ساله از ناموران ـ به علت تحصیل ـ به تعهد و اعتمادی که در سازمان متبوعشان جاری‌ست اشاره کرد و گفت: «جالب است بگویم که دو مدیر دیگر نیز در ناموران این تجربه‌ی مشابه را دارند و با بازگشت هر سه‌ی ما موافقت شد. جو صمیمانه و دوستانه‌ی شرکت بود که ما را متعهد نگه داشته بود و البته شاید این تعهد طی سال‌ها، در تضاد با نوآوری به نظر بیاید، اما این‌طور نیست. ناموران برخلاف اغلب شرکت‌های حوزه‌ی نفت و گاز روند نوآوری را خیلی زود در سازمان خود پیش گرفت چراکه باور داشت عمر ناموران به اندازه‌ی فقط یک نسل نبوده و نیست.» وی در توضیح این مطلب گفت: «پانزده سال طول کشید تا به راه‌حلی برسیم که در عین تداوم ارزش‌های ناموران، آینده‌ی نسل بعدی نیروها را نیز تأمین کنیم و این امانت را به آنها بسپاریم. اما در این مسیر چالش‌هایی هست: در دوران قدیم برای ورود به دنیای اشتغال یک کارآموز باید پله‌پله بالا می‌رفت تا به جایگاه کارشناس، مدیر میانی و در نهایت مدیر ارشد می‌رسید اما حالا با داشتن یک ایده‌ی استارتاپی می‌شود ظرف مدت کوتاهی همین مراتب را زودتر طی کرد، لذا مشتاق و متعهد نگه داشتن نیروهای جوان چالشی جدی است.» او با تأکید بر اینکه تغییر و تحول ناگزیر است ادامه داد: «رشد سریع شرکت‌ها باعث شده است که با وجود فاصله‌ی تجربی زیاد، فاصله‌ی کیفی شرکت‌ها کمتر شود و فضای رقابتی تغییراتی داشته است. دور از انتظار نیست که مدل‌های قراردادی صنعت نفت در آینده‌ی نزدیک دستخوش تحول شوند و مواجهه با این روند، انعطاف‌پذیری مضاعفی را می‌طلبد. حتماً که ارزش‌های اصلی ما کماکان ثابت است، اما شاید برای حفظ همین ارزش‌ها لازم باشد از خودمان انعطاف بیشتری نشان دهیم و برای نسل بعد نوآوری‌هایی را بروز دهیم. البته شاید بهترین راه‌حل‌ها را در اختیار نداشته باشیم، اما از دو چیز اطمینان خاطر داریم: اراده و صبوری برای آزمون و خطای مسیرهای مختلف که در نهایت فعالیت‌های جدیدی را به بدنه و هسته‌ی اصلی ارزش شرکت اضافه می‌کنند.»
با پایان بخش سخنرانی کامران فرنیان کوچ و منتور بین‌المللی در خصوص آبگون، دوره‌ای که با همکاری خانه‌ی کار و دیدار کارمان و وی برگزار می‌شود، توضیحاتی را برای میهمانان ارجمند ارائه داد. آبگون کارگاهی ویژه‌ی مدیران ارشد است و مهارت کوچینک و منتورینگ را با نگاهی متفاوت و عملگرایانه به ایشان آموزش می‌دهد تا بتوانند تیم‌های خود را راحت‌تر و کارآمدتر مدیریت کنند. کامران فرنیان با بیان داستانی به تفاوت خلاقیت و نوآوری اشاره کرد و ضمن تاکید بر اهمیت نوآوری در دوره‌ی سرعت تغییر سرسام‌آور دنیای کسب‌وکار بیان کرد: «از یک نظر بروز خلاقیت و نوآوری برای افراد متخصص سخت‌تر است چون این افراد بیشتر اسیر دانسته‌های خود هستند و نمی‌توانند از این پیله به‌راحتی خارج شوند.»
شب عصرانه ۱۵ کارمان
با پایان بخش اول عصرانه که به سخنرانیهای کوتاه و تبادل نظر گذشت، زمان آن رسید که نوید اربابیان، هنرمند نوازنده‌ی سرشناس موسیقی تلفیقی، همراه با گروه خود فضا را گرم‌تر کرده و به حس و حال دوستانه‌ی فضا اضافه کند. حضور گرم نیچرلین و لم‌کافه و پذیرایی شیرین اچ.بی.سوییت و اچ.بی فارم که در بخش پذیرایی همراه کارمان بودند، پازل قطعات دلنشین این رویداد را هرچه کامل‌تر کرد. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که آپام، مجری طرح‌های کربن صفر برای کسب‌وکارها و سازمان‌های بزرگ تجاری و صنعتی و بازرگانی، با ابتکار خود میزان کربن تولیدشده در روند برگزاری این رویداد را به صفر رساند و از این جهت عصرانه‌ی پانزدهم رویدادی عاری از کربن و به‌اصطلاح دوستدار محیط‌زیست نیز بود. آپام با اندازه‌گیری میزان کربن تولیدشده در این عصرانه و کاشت و اهدای ۹ اصله درخت در ازای آن، موجب شد پانزدهمین عصرانه کارمان اولین رویداد کربن‌خنثی و حافظ محیط‌زیست باشد. گفتوگو، معاشرت و شبکه‌سازی میهمانان ارجمند این رویداد تا ساعت هشت شب در فضای باز کارمان تهران ادامه داشت.
گزارش عصرانه (۱۲)؛ بازاندیشی در کار و افکار خدماتِ رشد و آموزش و سرگرمی کودک
گزارش عصرانه (۱۱)؛ در کارمان باز می‌اندیشیم
عصرانه‌ی(۱۰)کارمان؛ بازتعریف سازمان موفق در عصر پساکرونا
گزارش عصرانه (۹) «تحلیل بنیادی بازار سرمایه در شرایط مبهم و بحرانی»
گزارش عصرانه (۸) کارمان؛ از پست و بلند عادت‌‌های مدیران حرفه‌ای
گزارش عصرانه (۷) کارمان؛ نوآوری در بازاریابی با گفتوگو و بازی
نظرات کاربران